بعد حدود 2 سال از یادداشت قبلی ،داشتم نگاه میکردم به نوشته ها.فکرم مشغوله.بابا و مامان با سن 73 و 74 سال رفته اند گیلان .خدا به همراهشان.من هستم و تنهایی و دوری و غم بچه و غم زیر آب زنی های محیط کار و دو درمانگاه نامناسب و کلا فکر گذران عمر در ایران امروزی .......
شاید روزی روزگاری برگردم به این نوشته ها نگاه کنم و......وبلاگی داشتم که از سال 1382 تا 1390 مینوشتم.حذفش کردم .الان افسوس میخورم .ارزش داره هرچی نوشتید .این را نگه میدارم .مثل فسیل انسانی که 5000 سال قبل کشته شده و سالم در کوهستان یخ زده مانده .الان منبع کلی اطلاعات از گذشته هست.